کتاب

سخن دل: مهاجرت روستازاده‌ای از خراسان به جزائر دریای کارائیب

فریدون رحیمی

اين كتاب به شرح وقايع تلخ و شیرین زندگی روستازاده‌‌ای می‌پردازد که دست محبّت و ‌لطف پروردگار او را از اوان کودکی با خانواده‌ای مؤمن و آگاه و معلّمینی مهربان و مهرپرور و سپس با بسیاری از برگزیدگان‌ خیراندیش و عالمدوست و خردمند از برّ و بحر در اقطار جهان افتخار مؤانست و ‌مصاحبت داد‌ و اهمّیّت همکاری برای ساختن جوامعی صلح‌پرور و‌ وحدت‌آفرین را به او‌ آموخت تا در هر جا و مکان با این سرمایه و نیز به مدد علم پزشکی به خدمت خلق پردازد و سهم کوچکی از این وظیفۀ وجدانی را بر عهده گیرد. وقایعی که شرح آنها در این مجموعه آمده است هر یک حکایتی است حاکی از کوشش و چالش و آموزش و‌ مهاجرت و مجاورت و محبّت و خدمت و شکرانه به درگاه احدیّت


جامعه بهائی خراسان: رویدادها و خاطره‌ها

منوچهر مفیدی

دکتر منوچهر مفیدی در سال ۱۳۴۳ شمسی به عضویت محفل روحانی مشهد انتخاب و اندکی بعد به عضویت هیئت معاونت در خراسان تعیین گردید. خاطرات نویسنده گوشه‌هایی از حیات جوامع بهائی خراسان قبل از انقلاب و مطالبی نظیر تشکیلات امری، و فعّالیتهای انجمن حجّتیه علیه بهائیان را تصویر می‌کند. همچنین بخش بزرگی از کتاب شرح تضییقاتی است که در دوره جمهوری اسلامی دامنگیر بهائیان خراسان گردیده و مبتنی بر اطلاعات مستمر خود از آن‌ها است


چهار قلم: بررسی تطبیق مضمون در هنرها

شهریار سیروس

شهریار سیروس همزمان با فعالیت­های هنری در زمینه‌های نقّاشی، طراحی و خوشنویسی، نزدیک به سی سال به تدریس تاریخ هنر، کمپوزیسیون، مبانی هنرهای تجسّمی و فلسفۀ هنر مشغول بوده است. او در همین موازات مطالعات و تحقیقات مختلفی در زمینه‌های تاریخ و فلسفۀ هنر هم انجام داده که حاصل آن ده‌ها مقاله و سخنرانی پژوهشی دربارۀ فرهنگ و هنر ایران و جهان می‌باشد. این کتاب او به موضوع تأثیر «مضمون» در نقّاشی، موسیقی و ادبیات می‌پردازد و آن را در بستر فرهنگی و هنری ۱۲ شاهکار نام­دار مورد بررسی قرار می‌دهد


لحظات تلخ و شیرین

عزیزالله سلیمانی اردکانی

خاطرات «تلخ و شیرین» داستانی است از «سعادت و شقاوت» مردمانی که عزیزالله سلیمانی اردکانی از زمان کوچیدن خانواده به عشق‌آباد در کودکی و دوران شکوفایی ادبیش در مدرسه تا اجبار به ترک تحصیل و ورود به بازار کار در چهارده سالگی و بالاخره آمدن انقلاب کبیر و آشفته شدن احوال ایرانیان مقیم روسیه با آنان آشنا شده است که سپس با حکایت مهاجرت او به ایران و مشاهداتش از «ناهمواری‌های عالم و بی‌عدالتی‌های فرزندان آدم» و دقیق شدن او در احوال و عادات و سلوک و اخلاق مردمان ایران و کیفیت مصمم شدنش در پیشرفت در موازین حکمت قدیم و چگونگی کامل کردن علم خویش به منظور کمک به سعادت بشری و ورود آن «مجسمه‌های بدبختی» به اخلاقی جدید ادامه می‌یابد